Nik etzütüt ikusten ez berririk jakiten,
nurat galdü zira?
Ala khanbiatü da zure deseiña?
Hitzeman zenereitan ez behin,
bai berritan enia zinela!
Ohikua nüzü ez nüzü kanbiatü
bihotzian beinin hartü eta zü maitatü.
Aita jeloskor batek dizü kausatü.
Zure ikustetik gehiago mintzatzetik
hark nizü pribatü.
Aita jeloskorra!
Zük alaba igorri arauz ene, ihesi komentü hartara.
Agian ez ahal da sartüren serora!
Fede bedera dügü alkarri eman tügü
gauza segürra da.
Zamariz iganik, jin zazkit ikustera,
Ene kontsolatzera, aitaren ixilik.
Hogei eta lau urthe batizit betherik:
Urthe baten bürian,
nik ez diket ordian Aitaren axolik.
Alaba diener erranen dit orori:
«So’gidaziet eni beha ene erraner.
Gaztetto direlarik, untsa diziplina!
Handitu direnian berant date ordian
nik badakit untsa»